Ο παλαιός άσσος του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδος, ο Απόστολος Κόντος, μια ιστορική προσωπικότητα στο χώρο του μπάσκετ με 28 χρόνια συμμετοχής και συνεχούς πρωταθλητισμού και σημερινός πρόεδρος στον Ιωνικός Νέας Φιλαδέλφειας, μας παραχώρησε συνέντευξη στον Athletic Radio 104.2fm. Παρακάτω παρουσιάζομε (απομαγνητοφωνημένα) τα κυριότερα σημεία από όσα μας ανέφερε ο Απόστολος Κόντος, σε μια πραγματικά "χειμαρρώδη συνέντευξη" :
"Ζούσα και εξακολουθώ να μένω στην Νέα Φιλαδέλφεια, την ιστορία μου όμως στο μπάσκετ την έγραψα με την φανέλα του Παναθηναϊκού, όπου πέρασα τα ωραιότερα χρόνια σαν νέος με τις χαρές των νικών και τις λύπες, που δυστυχώς στον αθλητισμό είναι περισσότερες από τις χαρές . Με τα παιδιά που κατακτήσαμε τα 5 συνεχόμενα πρωταθλήματα με τον Παναθηναϊκό δεθήκαμε πολύ. Τάκης Κορωναίος, Ντέιβ Στεργάκος, Ιορδανίδης , Βίδας, Χρήστος Κέφαλος, Ιωάννου, Παπάς, Παπαντωνίου, Παπάζογλου, ανθρώπους που όταν τους βλέπω σήμερα συγκινούμε ιδιαίτερα. Με αυτούς φθάσαμε μια φορά στο final six και μια φορά στο final four και μάλιστα με το σύστημα Πουλ, πράγμα πολύ δύσκολο εκείνη την εποχή.
Είχα την τύχη να έχω πολύ καλούς προπονητές που ήταν και πολύ καλοί άνθρωποι. Αυτοί που μπήκαν βαθιά μέσα ήταν ο Κώστας Μουρούζης και ο Φαίδωνας Ματθαίου, δύο τεράστιες προσωπικότητες και όλοι οι νέοι προπονητές που βγήκαν μετά από αυτούς ήταν της δικιά τους σχολής. Θυμάμαι ακόμα τους Κώστα Πολίτη, Αναστασάτο, Αναστιάδη, Κυρίτση και άλλους πολύ καλούς προπονητές.
Σε όλα τα πράγματα βασικα΄στοιχεία για να πετύχεις είναι η συνεχής επανάληψη, η προπόνηση και ο αθλητής να αγαπάει αυτό που κάνει. Το σουτ είναι να είσαι και σε καλή ψυχολογία, να έχεις μέσα σου τον ανδρισμό να κάνεις το σουτ, διότι μπορεί να είσαι καταπληκτικός σουτέρ στην προπόνηση και στον αγώνα να μην βάζει καλάθια γιατί δεν έχεις τα ψυχικά αποθέματα να βγάλεις αυτό το ταλέντο. Ένας καλός σουτέρ πρέπει να είναι θρασύς, να έχει φαντασία, να είναι καλά γυμνασμένος, να είναι πάντα σε καλή φυσική κατάσταση και να έχει μια προσήλωση σε αυτό που κάνει. Εγώ πάντα έβλεπα το καλάθι , το κεφάλι μου ήταν πάντα προς την πλευρά του καλαθιού και σούταρα χωρίς μεγάλη πίεση με την άκρη των δαχτύλων και στο δεύτερο μέρος του στεφανιού.
Ετοιμάζω ένα βιβλίο με την ιστορία μου, την ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ μέσα στην δική μου εικοσαετία. Ήμουν αρχηγός στην Εθνική με συμπαίκτες τους Γκάλη – Γιαννάκη – Φασούλα. Έπαιξα με την Εθνική ομάδα σε ανοιχτό γήπεδο και κερδίσαμε την Αμερική σε επίσημο φιλικό παιχνίδι στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όταν ήταν Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και έκανε περιοδεία. Έπαιξα με αστέρια ανεπανάληπτα, τον Γκάλη που δε έχει περάσει άλλος παίκτης σαν αυτό, τον Γιανάκη τον κορυφαίο των κορυφαίων, τον Τάκη Κορωναίο που δεν υπάρχει τέτοιος παίκτης με τα σημερινά δεδομένα. Όλες αυτές τις εμπειρίες μου τις καταθέτω στο βιβλίο μου, που θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο.
Την εποχή εκείνη το βιοποριστικό ήταν μεγάλο πρόβλημα. Είχα την ατυχία ο πατέρας μου να είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας και έτσι πήγαινα στο νυχτερινό και να δουλεύω και συγχρόνως να γυμνάζομε πηδώντας τα κάγκελα του γηπέδου του Ιωνικού, όμως το πάθος μου για το μπάσκετ με έκανε να ξεπεράσω όλα τα προβλήματα.
Τα σημερινά σωματεία έχουν τραβήξει λάθος δρόμο, με τις μετακινήσεις αθλητών από όλη την Ελλάδα, χωρίς να κοιτάζουν την ανάπτυξη τους, με αποτέλεσμα πολλές ομάδες να κατεβάζουν ρολά όταν χαθεί ο χρηματοδότης. Πολύ λίγα σωματεία δουλεύουν παραγωγικά δίνοντας σημασία στις υποδομές τους. Είδαμε τι έγινε όταν "ο εραστής του αθλήματος" στην Κρήτη, ο Μανόλης Παπακαλιάτης, απεσύρθη από την ομάδα του "Ηράκλειο".
Θεωρώ ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θα σταθμίσει όλους τους παράγοντες για την επιλογή του προπονητή της Εθνικής ομάδας και θεωρώ ότι ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι μια καλή λύση και βέβαια είμαι πάντα υπέρ των Ελλήνων προπονητών.
Οι πρόεδροι Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού δέχονται τεράστιες πιέσεις και βέβαια με προβλήματίζει έντονα ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση αυτών. Βλέπουμε ομάδες όπως η Λιμόζ να έχουν σήμερα εξαφανιστεί. Το θέμα είναι πόσο θα αντέξουν αυτές τις τεράστιες επενδύσεις και πόσο θα βοηθήσει αυτό το Ελληνικό μπάσκετ, αφού θυμάμαι παλαιοτέρα αγώνα μεταξύ τους όπου για 30’ έπαιζαν στον αγώνα 10 ξένοι παίκτες. Τώρα βέβαια αλλάζουν λίγο τα πράγματα αφού υπάρχει το Ελληνικό στοιχείο και στις δύο ομάδες.
Στην Γ’ Εθνική για να μείνεις θέλεις μπάτζετ 150.000 και για να πρωταγωνιστήσεις θέλεις 300.000, όταν θα έπρεπε αυτή η κατηγορία να ήταν το φυτώριο του αθλήματος για βγουν οι καλοί παίκτες . Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός είναι η βιτρίνα αλλά εκτός της Α1 και ίσως της Α2, όλες οι άλλες κατηγορίες έπρεπε να κινούνται με άλλη φιλοσοφία και όχι με αυτήν που κινούνται σήμερα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου