Τελικά το παιχνίδι Δειλινά – Αναγέννηση για το Πρωτάθλημα Εφήβων Κρήτης, αλλά και οι αναβολές αγώνων στο προηγούμενο Σαββατοκύριακο, άνοιξαν ένα κανάλι διαλόγου που νομίζω ότι έλειπε τα τελευταία χρόνια από το μπάσκετ της Κρήτης. Εμείς δεν πήραμε θέση αφού περιμέναμε να ολοκληρωθεί ο κύκλος όλων όσων ήθελαν να εκφράσουν δημόσια και επώνυμα την άποψη τους. Είμαστε όμως σίγουροι ότι τελικά αυτός ο διάλογος θα οδηγήσει προς την εξυγίανση και αμέσως μετά στην ανάπτυξη του μπάσκετ στην Κρήτη. Εκείνο όμως που μας κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι παρόλο που κάποιοι βγήκαν δημόσια και πήραν θέση ευθέως, ακόμα και ο Σύνδεσμος των Διαιτητών έκανε ίσως τις μακροσκελέστερες ανακοινώσεις του στην ιστορία του, κάποιοι άλλοι που καυχώνται για την διαχρονική προσφορά τους στο άθλημα δυστυχώς σιώπησαν.
Εμείς εγγράφως ζητήσαμε την Πέμπτη το πρωί και μόλις λάβαμε τις 2 ανακοινώσεις του Συνδέσμου Διαιτητών Κρήτης, από τον πρόεδρο της ΕΚΑΣΚ να συγκαλέσει έκτακτο Διοικητικό Συμβούλιο στην Ένωση, όπου και με την παρουσία του ΣΥ.Δ.ΚΑ.Κ και των παραγόντων των Δειλινών, πιθανών να βρίσκαμε κάποια λύση και ίσως να μην είχαν τελικά αναβληθεί όλα τα παιχνίδια του Συλλόγου. Όπως έχουμε αναφέρει κάτι τέτοιο δεν έγινε και μάλιστα δεν πήραμε καν απάντηση επί του αιτήματος μας, ενώ ορίσθηκε Διοικητικό Συμβούλιο για την Δευτέρα 19-10-09.
Στην Ένωση Καλαθοσφαιρικών Σωματείων Κρήτης (ΕΚΑΣΚ) τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου (ένα από τα οποία έχουμε την τιμή να είμαστε και εμείς) δεν είναι διορισμένα. Είναι εκλεγμένα από τα Σωματεία της Κρήτης και θεωρώ ότι τα μέλη πρέπει να πράττουν και να ενεργούν με γνώμονα το συμφέρον και το καλό τους και κατά επέκταση όλων όσων ανήκουν σε αυτά και βέβαια σε τελική ανάλυση για το καλό του μπάσκετ της Κρήτης, στην μεγάλη οικογένεια του οποίου ανήκουν όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτό, αθλητές – παράγοντες – διαιτητές – κριτές – φίλαθλοι.
Συνεπώς από την στιγμή που δημιουργείται μια τόσο σοβαρή εμπλοκή στην οικογένεια αυτή, θα έπρεπε αμέσως η ΕΚΑΣΚ να μπει μπροστά και να βοηθήσει στην αποκλιμάκωση της mini αυτής κρίσης. Εμείς δεν είμαστε Εισαγγελείς για να δικάσουμε ή και να μας δίνει ο νόμος αυτό το δικαίωμα, θα πρέπει να εξαντλήσουμε πρώτα όλα τα άλλα μέσα που διαθέτουμε πριν προβούμε σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια. Εμείς σεβόμαστε και αγαπάμε το ίδιο, τους αθλητές, τους παράγοντες, τους διαιτητές, τους κριτές, τους γονείς και τους φιλάθλους του μπάσκετ. Όλοι είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Αν σπάσει ένας τότε η αλυσίδα διάλυσε. Όλοι είμαστε από την ίδια πλευρά, κάτι βέβαια που πρέπει να το καταλάβουμε και να το εμπεδώσουμε όλοι μας. Θα πρέπει λοιπόν να δείξουμε όλοι μας τον απαιτούμενο σεβασμό και την απαιτούμενη αγάπη προς όλους. Διαφορετικά δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Δεν γίνονται αγώνες χωρίς αθλητές, χωρίς διαιτητές και Γραμματεία και αν γίνονται χωρίς φιλάθλους γρήγορα θα σταματήσουν να γίνονται …
Τέλος κλείνουμε και με μια επιστολή Γυναίκας που αναφέρεται στο θέμα, της φίλης του site – blog Ελένης Μαρκογιαννάκης που αναφέρει :
"Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ για το βήμα που μου διαθέτετε.
Είμαι και εγώ γονέας ενός παιδιού που αγωνίζεται με τους παίδες του σωματείου. Θέλω να εκθέσω μερικές σκέψεις μου σχετικά με την ανακοίνωση των διαιτητών. Δεν στέκομαι στην συμπεριφορά των δυο πατεράδων γιατί θεωρώ αυτονότητο ότι είναι κατακριτέα. Σωστά ο σύνδεσμος των διαιτητών αποφάσισε να ακολουθήσει αυτά που προβλέπει ο νόμος. Θέλω όμως να σταθώ στην απόφαση να μην διαιτητεύσουν κανένα αγώνα του Δειλινού, γιατί δεν μπορώ να την κατανοήσω. Ή θα ακολουθούμε τις νόμιμες διαδικασίες ή όχι. Δεν γίνεται να εφαρμόζουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά, ανάλογα το πώς μας βολεύει. Και κανένας νόμος, κανένα καταστατικό δεν παρέχει δυνατότητα στους διαιτητές να μην διαιτητεύσουν επιλεκτικά κάποιο αγώνα. Όσο αντίθετη στους κανονισμούς είναι η είσοδος των δυο γονέων στον αγωνιστικό χώρο άλλο τόσο είναι και η απόφαση να μην διαιτητεύσουν τους συγκεκριμένους αγώνες. Νομίζω ότι δεν είναι σοβαρή αυτή η θέση και μου δείχνει ότι οι διαιτητές στην συγκεκριμένη περίπτωση τοποθετούν τους εαυτούς τους πάνω από το άθλημα και πάνω από τους αθλητές. Εύχομαι και ελπίζω να κάνω λάθος γιατί στο δικό μου παιδί πάντα τονίζω ότι πρέπει να σέβεται τους διαιτητές, όμως τον ίδιο σεβασμό απαιτώ να δείχνουν και οι διαιτητές στο παιδί μου και σε κάθε παιδί που πασχίζει να ασχοληθεί με τον αθλητισμό κάτω από τις αντίξοες συνθήκες που όλοι βιώνουμε. Σας ευχαριστώ, Ελένη Μαρκογιαννάκη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου