Σαρωτική η Ελλάδα κέρδισε 87 - 64 την Γερμανία.

Πηγή : http://www.basketblog.gr

Αυτή είναι η "επίσημη αγαπημένη" μας. Όχι γιατί κέρδισε με το εκκωφαντικό 87-64 τους Γερμανούς, όχι γιατί εξασφάλισε θέση Ολυμπιονίκη (είναι ουσιαστικά στους "8"), αλλά γιατί μας έκανε να χαρούμε το μπάσκετ, γιατί έπαιξε θεαματικά και συνάμα ουσιαστικά, γιατί ήταν ακριβώς όπως την περιμέναμε, ου μην καλύτερη...
Το παιχνίδι με τη Γερμανία ήταν εξ ορισμού δύσκολο, καθώς μια ήττα θα έμοιαζε με καταστροφή, αφού θα μας ανάγκαζε να κυνηγάμε μία θέση κόντρα στους οικοδεσπότες Κινέζους. Κανείς δεν το ήθελε αυτό. Οι αντίπαλοί μας ήταν ανοιχτό βιβλίο. Αν περιορίζονταν η δράση του Νοβίτσκι (πρωτίστως) και του Κέιμαν (δευτερευόντως), όλα θα ήταν εύκολα.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έκανε αυτό για τον οποίο τον... ψέξαμε μετά το πρώτο ματς: Έψαξε μέχρι το βάθος του πάγκου του. Και ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ! Ξεκίνησε με τον Γλυνιαδάκη στην πεντάδα, για να έχει όγκο μέσα στη ρακέτα και... μπόι. Ο Κρητικός τα πήγε μια χαρά. Έδωσε ενέργεια και πάθος, έκανε εξαιρετική εμφάνιση. Παράλληλα ο Βασιλόπουλος εξολόθρευσε τον Νοβίτσκι, ενώ ο Κέιμαν έμεινε απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα.
Η Εθνική ξεκίνησε εντυπωσιακά, προηγήθηκε με 12-2, αλλά δύο στοιχεία έφεραν τα πάνω κάτω: Οι Γερμανοί μας εγκλώβισαν στο δεύτερο μισό της πρώτης περιόδου με τη ζώνη τους, ενώ παράλληλα με 5/7 τρίποντα σ' αυτό το διάστημα δημιούργησαν στρεβλή εικόνα του αγώνα. Το σκορ του πρώτου δεκαλέπτου ήταν 21-23, αλλά φαίνονταν πως μόνο προσωρινό ήταν το πρόβλημα. Τους δώσαμε τα μακρινά σουτ, αυτοί τα έβαλαν σχεδόν όλα, αλλά στο μπάσκετ δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα σε διάρκεια...
Στο επί μέρους 2-10 που σημείωσαν οι αντίπαλοι, απαντήσαμε γρήγορα με 12-0! Το σκορ πήγε στο 33-23, με τον Παπαλουκά να ηγείται και την Εθνική να δείχνει ότι πατά γερά στο γήπεδο. Όμορφες φάσεις στην επίθεση, εξαιρετικές συνεργασίες, τρυκ στην επαναφορά, καρφώματα, φάσεις βγαλμένες από ώρες δουλειάς, αλλά και τη φαντασία των παικτών μας. Το ημίχρονο ολοκληρώθηκε με σκορ 44-33 και πλέον η πλάστιγγα είχε γείρει για τα καλά υπέρ μας.
Παρότι υπήρξε ένα μικροπρόβλημα με τα φάουλ (χρεώθηκαν στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου με τρία Διαμαντίδης και Φώτσης), το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είχε βάθος. Ο Παπαλουκάς δεν ήταν διστακτικός στο σουτ, ο Σπανούλης ήταν ηγέτης στην επίθεση, ο Μπουρούσης κυνηγούσε σαν... τρελός κάθε φάση, ο Βασιλόπουλος έπαιξε άμυνα για σεμινάριο, ο Πρίντεζης ήρθε από τον πάγκο στο τέταρτο δεκάλεπτο να δώσει ζωντάνια, πνοή, αέρα στην ομάδα. Ο Τσαρτσαρής μπορεί να μην έγραψε το όνομά του στη λίστα των σκόρερ, έκανε όμως πολλές δουλειές κι έριξε και μια ξεγυρισμένη τάπα στον Νοβίτσκι. Όλοι κάτι είχαν να προσθέσουν.
Η Εθνική έφτασε τη διαφορά στο +27 (87-60), αφού πρώτα μετέτρεψε την τέταρτη περίοδο σε διαδικαστικού χαρακτήρα παιχνίδι (ο Μπάουερμαν απέσυρε τους δύο "πύργους" του) και τώρα ετοιμάζεται να χαρεί την κόντρα με τους Αμερικανούς. Και μπορεί τα καλόπαιδα του ΝΒΑ να μας περιμένουν με... ανοιχτή αγκαλιά για να πάρουν το... αίμα τους πίσω, εμείς όμως απολαμβάνουμε το γεγονός ότι με νίκη κόντρα στην Αγκόλα (εύκολη υπόθεση) είμαστε στους "8", ενώ αν στο τέλος νικήσουμε και την Κίνα θα πλασαριστούμε τρίτοι στον όμιλο, άρα θα αποφύγουμε τον πρώτο του απέναντι ομίλου.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα διόρθωσε την εικόνα του, μας επιτρέπει να διατηρήσουμε ακέραιο τον ενθουσιασμό μας για διάκριση και όπως λένε οι γνωρίζοντες τη βαρβαρική "so far, so good". Το χρέος για πρόκριση στους "8" το έκαναν. Πάμε τώρα για το... υπερκέρδος.

Τα δεκάλεπτα: 21-23, 44-33, 69-48, 87-64.

ΕΛΛΑΔΑ (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 15 (1), Μπουρούσης 5, Ζήσης 2, Σπανούλης 23 (4), Βασιλόπουλος 7 (1), Φώτσης 9 (1), Πρίντεζης 6, Γλυνιαδάκης 8, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 12 (1), Σχορτσιανίτης, Πελεκάνος.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Μπάουερμαν): Όλμπρεχτ 1, Σούλτσε 11 (3), Γκάρετ, Βισόσκι 7 (2), Χάμαν, Γκριν 11 (3), Ρόλερ 6 (2), Κέιμαν 4, Φέμερλινγκ 7, Νοβίτσκι 13 (2), Γιάνγκλα 4.