Με μία ιδιαίτερα σημαντική νίκη μπήκε στο χορό για την πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ του 2009 η Εθνική Γυναικών. Η επικράτηση επί της Σερβίας εκτός έδρας στο πλαίσιο της 1ης αγωνιστικής της ημιτελικής φάσης βάζει τις βάσεις που χρειάζονται για να προχωρήσει η ελληνική ομάδα, η οποία θα δώσει τον δεύτερο αγώνα της στην Ελλάδα το Σάββατο στις 7μ.μ. με αντίπαλο τη Βουλγαρία, στο κλειστό της Γλυφάδας. Εκεί όπου η Εβίνα Μάλτση και οι συμπαίκτριές της, περιμένουν να βρουν συμπαράσταση στην προσπάθειά τους και από την εξέδρα.Η αρχή στην κουβέντα γίνεται από την αναμέτρηση με τη Σερβία στην πόλη Νις.
Και μια νίκη που πολλοί, ακόμη και από όσους παρακολουθούν γυναικείο μπάσκετ, δεν την περίμεναν. Κάτι που δεν ισχύει όμως για τις Ελληνίδες διεθνείς;
«Πιστεύω ότι το περιμέναμε. Για να πω την αλήθεια μάλλον την περιμέναμε αυτή τη νίκη λίγο περισσότερο από ότι θα έπρεπε! Δεν υπήρχε καθόλου στο μυαλό μας η σκέψη ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υποτιμήσαμε τον αντίπαλό μας. Μπήκαμε στο γήπεδο γνωρίζοντας ότι η Σερβία είναι καλή ομάδα».
- Ο αγώνας μπορεί να τελείωσε καλά για την Ελλάδα, αλλά σίγουρα δεν ξεκίνησε καλά.
«Αυτό είναι αλήθεια… Δεν ξεκινήσαμε καλά. Στο πρώτο δεκάλεπτο δεν πήγαμε καλά και ήταν κάτι που οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην έλλειψη συγκέντρωσης, αλλά και στην αποτελεσματικότητα της Σερβίας. Καταφέραμε να «μαζέψουμε» όμως το παιχνίδι ως το ημίχρονο και από εκεί και πέρα προσπαθήσαμε να φέρουμε το παιχνίδι στα μέτρα μας. Εντάξει, και η Σερβία είναι πολύ καλή ομάδα, αλλά νιώθαμε ότι μπορούμε να αντιδράσουμε. Δεν είναι ομάδα που από το πρώτο λεπτό σε έκανε να νιώθεις ότι υπάρχει διαφορά αγωνιστικά. Από την άλλη παίζαμε στην έδρα της, ήταν προετοιμασμένη, εύστοχη, μας πήραν το ρυθμό του παιχνιδιού στην αρχή, κάτι που από τα αποδυτήρια είχαμε πει ότι πρέπει να ελέγξουμε. Και εκεί έπαιξε ρόλο και ο προπονητής, που αντέδρασε καίρια στο παιχνίδι. Μας ζήτησε να βελτιώσουμε την άμυνα με υπομονή και μας τόνισε ότι είχαμε χρόνο να διορθώσουμε τα πράγματα. Καταφέραμε να βγάλουμε στο παιχνίδι, αυτά που έχουμε μάθει όλες αυτές τις μέρες. Φέραμε το παιχνίδι στα μέτρα μας σιγά-σιγά και από εκεί και πέρα ο αγώνας κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Ένα ριμπάουντ υπέρ ή κατά θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα. Ευτυχώς είμαστε εμείς που πήραμε τη νίκη στο τέλος!»
- Η νίκη αυτή μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική για τη συνέχεια, καθώς μιλάμε θεωρητικά για την καλύτερη ομάδα του ομίλου και για μια εκτός έδρας νίκη επί αυτής;
«Ήταν το πρώτο παιχνίδι και μας έδωσε μια σημαντική νίκη για τη συνέχεια. Το ξέρουμε και το καταλαβαίνουμε. Σημαντικό ήταν για εμάς ότι δείξαμε το χαρακτήρα και την ωριμότητα να ανατρέψουμε μια κατάσταση και να πάρουμε μια νίκη εκτός έδρας. Μας βοηθά ψυχολογικά, γιατί το να επιστρέφεις ηττημένος είναι κάτι που σε επηρεάζει αρνητικά. Από την άλλη γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είναι μόνο η αρχή. Μπορεί να μην σημαίνει απολύτως τίποτα, αν δεν συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο. Και επιπλέον το ότι πήραμε τη νίκη με μικρή διαφορά, μπορεί να λειτουργήσει σε βάρος μας στη συνέχεια. Γι’ αυτό θέλει προσοχή. Το γνωρίζουμε όλοι».
- Όπως είδαμε και η Βουλγαρία επιβλήθηκε του Βελγίου. Ήταν ένα ακόμη αποτέλεσμα που πολλοί δεν περίμεναν. Έρχεται να επιβεβαιώσει τη διαφορά της θεωρίας με την πράξη;
«Ναι… Έτσι είναι. Η θεωρία μπορεί να απέχει από την πράξη. Δεν κοιτάς το ρόστερ και λες αυτή θα κερδίσει, αυτή θα χάσει. Όλα μπορεί να γίνουν. Και το έχουμε δει πολλές φορές αυτό το στο μπάσκετ. Είναι σαράντα λεπτά αγώνας. Εκεί κρίνονται όλα. Στο γήπεδο».
- Η συνέχεια γράφει Βουλγαρία, αλλά ίσως το σημαντικότερο και «εντός έδρας». Τι περιμένετε από αυτή την αναμέτρηση;
Τι θα θέλατε να δείτε;«Αγωνιστικά θα θέλαμε εννοείται τη νίκη και τίποτα άλλο. Θα θέλαμε όμως και κάτι ακόμη: Να δούμε κόσμο στο γήπεδο. Αυτό θα θέλαμε να δούμε επιτέλους για μια φορά. Να παίξουμε στην έδρας μας και να νιώσουμε ότι παίζουμε εντός έδρας. Είναι κάτι που δεν το έχουμε ζήσει στην Ελλάδα και η Εθνική Ομάδα το στερείται. Μας λείπει να παίζουμε σε γήπεδα γεμάτα και ο κόσμος να είναι θερμός να μας υποστηρίζει. Έχουμε δώσει στην περιφέρεια αγώνες όπου είναι διαφορετικά τα πράγματα. Δεν μπορώ να πω ότι είμαστε παραπονεμένες. Στην Αθήνα όμως ξέρουμε ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα γήπεδα δεν γεμίζουν, ο κόσμος δεν είναι θερμός. Θα θέλαμε να είναι κοντά μας αυτή τη φορά, να δεχθούμε αυτή την έξτρα βοήθεια από την εξέδρα. Στη Σερβία για παράδειγμα το γήπεδο μπορεί να μην ήταν γεμάτο, αλλά υπήρχε πολύ θερμή ατμόσφαιρα, ο κόσμος συμμετείχε. Αυτό θα θέλαμε να βιώσουμε κι εμείς. Κανένας δεν θέλει να παίζει σε άδειο γήπεδο!»
- Για την πρόκριση είσαι αισιόδοξη;
«Ναι! Να σου πω την αλήθεια; Δεν περνάει καν το αντίθετο από το κεφάλι μας. Είναι μπάσκετ, είναι 40 λεπτά. Το γήπεδο θα δείξει καθαρά. Αυτό που χρειάζεται είναι να μείνουμε σοβαρές, προσγειωμένες και συγκεντρωμένες από το πρώτο λεπτό»....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου