Ένα από τα όπλα της Εθνικής Εφήβων (U19) είναι ο Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος κατέκτησε πρόσφατα και τον τίτλο του καλύτερου νέου παίκτη της Α1 Ανδρών για την περίοδο 2008-09. Επόμενος στόχος του; Στις αποσκευές του επιστρέφοντας στην Ελλάδα να έχει ένα μετάλλιο από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων στην Νέα Ζηλανδία !-Ταξιδέψατε στη Νέα Ζηλανδία ως πρωταθλητές Ευρώπης, Το σκέφτεστε ότι αυτή τη φορά θεωρείστε από τα φαβορί;
«Σίγουρα πολλοί θα μας θεωρούν φαβορί, αλλά για πολλούς δεν θα σημαίνει και τίποτα ο τίτλος που κατακτήσαμε πέρυσι. Εμείς πρέπει να αποδείξουμε στο γήπεδο τι μπορούμε να κάνουμε, πόσο έχουμε δουλέψει, ότι αξίζουμε τον τίτλο του φαβορί όχι γιατί είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης, αλλά γιατί έχουμε μια καλή ομάδα. Θέλουμε μια διάκριση για να μην μπορεί να πει κανείς ότι «πέρυσι τα κατάφεραν, γιατί η διοργάνωση ήταν στη χώρα τους και δεν μπορούν έξω από αυτήν». Πρέπει να πάμε να κάνουμε ότι καλύτερο για να αποδείξουμε ότι η ομάδα μας είναι πολύ δυνατή και μπορούμε να διεκδικήσουμε μια διάκριση».
-Για εσάς αλλάζει κάτι το γεγονός ότι είστε πρωταθλητές Ευρώπης; Είναι βάρος; Ή κίνητρο;
«Κανένα από τα παιδιά δεν το σκέφτεται ως βάρος, ίσως ούτε και ως κίνητρο. Ούτε εγώ, ούτε κανείς από τους συμπαίκτες μου από ότι ξέρω. Δεν σκεφτόμαστε ότι έχουμε να αποδείξουμε κάτι όντας πρωταθλητές Ευρώπης. Ξέρουμε ότι έχουμε καλή ομάδα, οπότε δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να πάμε στους αγώνες που έχουμε, να το δείξουμε και στο γήπεδο και στο τέλος να κάνουμε το λογαριασμό».
-Είχατε ένα μεγάλο σερί νικών πέρυσι, από το τουρνουά του Μανχάιμ ως την έναρξη της φετινής προετοιμασίας, αλλά είχατε χαμηλό προφίλ και είχαμε βαρεθεί να ακούμε αυτό το «αγώνα με αγώνα». Το σκεπτικό μπορεί να παραμείνει το ίδιο μετά από μια τέτοια επιτυχία όπως η περσινή; Μπορείτε να μείνετε «προσγειωμένοι»;
«Για την ηλικία μας είναι πολύ δύσκολο! Αλλά οι προπονητές μας κάνουν πολύ καλή δουλειά μέχρι τώρα και ο καθένας μας προσπαθεί με τον τρόπο του να κρατήσει το κεφάλι χαμηλά. Πιστεύω ότι η ομάδα θα έχει την ίδια σοβαρότητα που είχε και πέρυσι. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Δεν το φοβάμαι».
-Η διοργάνωση έρχεται νωρίτερα χρονικά μέσα στο καλοκαίρι. Πιστεύεις ότι είναι κάτι που σας επηρέασε στην προετοιμασία;
«Σε αρκετές προπονήσεις είχαμε απουσίες. Έλειπε ο Σαρικόπουλος στην αρχή καθώς είχε εξετάσεις στο κολλέγιο, εγώ και ο Παππάς κάποιες μέρες, ο Παπαντωνίου και ο Μάντζαρης που ήταν στρατευμένοι. Σίγουρα είναι κάτι που μετράει, αλλά δεν νομίζω να σταθεί εμπόδιο. Είμαστε ίδιοι παίκτες με πέρυσι, δεν έχει αλλάξει τίποτα και πιστεύω ότι και μέσα από τα φιλικά έχουμε βρει τους αυτοματισμούς μας και πάλι και όλα θα πάνε καλά».
-Αγωνιστικά τι να περιμένουμε να δούμε;
«Όλο μας το παιχνίδι στηρίζεται στην άμυνα. Έχουμε τον Ζήση και τον Γεωργάκη που είναι δύο πύργοι στη ρακέτα και βοηθούν πάρα πολύ. Οι περιφερειακοί μας είναι πολύ γρήγοροι, είμαστε δυνατοί σωματικά και στηρίζουμε όλο το παιχνίδι μας στην άμυνα. Από εκεί και πέρα μόλις βγάλουμε την άμυνα, θα προσπαθήσουμε να βρούμε και κάποιες φάσεις, και κάποιες καλές φάσεις από αυτές που αρέσουν και σ’ εμάς και στον κόσμο. Σίγουρα όχι όταν το παιχνίδι θα «καίει», αλλά όταν θα μπορούμε να το κάνουμε. Δεν έχουμε λόγο να το αποφύγουμε αυτό. Μάλλον το αντίθετο!»
-Πέρυσι πριν το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Ηλεία, αλλά και μετά το τέλος του, ως πρωταθλητές Ευρώπης πλέον, αυτό που όλοι συζητούσαν ήταν ο περιορισμένος χρόνος συμμετοχής σας εντός συνόρων όλη τη χρονιά. Ένα χρόνο αργότερα η κατάσταση δεν φαίνεται να έχει αλλάξει δραματικά.
«Δυστυχώς δεν αλλάζει. Δεν έχουμε πολλά παιχνίδια. Πολλοί παίκτες είχαν μηδενικό, ή μειωμένο χρόνο συμμετοχής, ενώ τρεις βρέθηκαν εκτός συνόρων. Εγώ στον Άρη είχα το εφηβικό, αλλά δεν είναι η κόντρα που χρειαζόμαστε σε αυτή την ηλικία για να γίνουμε καλύτεροι. Εκτός από το φάιναλ φορ της Θεσσαλονίκης στο εφηβικό και την τελική φάση που είχε δυνατά παιχνίδια μέχρι εκεί δεν υπήρχε κόντρα. Δεν βρήκαμε αντίσταση για να γίνουμε καλύτεροι. Ίσως περισσότερο βοήθησαν οι προπονήσεις με την ομάδα των ανδρών του Άρη, όπου αντιμετώπισα πολύ δυνατότερους παίκτες».
-Τι να περιμένουμε από εσάς στη Νέα Ζηλανδία; Με τι θα ήσουν ευχαριστημένος;
«Με ένα μετάλλιο! Δεν με ενδιαφέρει το χρώμα… Είναι παγκόσμιο μετάλλιο. Ακόμη και η τρίτη θέση είναι πραγματικά μεγάλη επιτυχία. Ο πρώτος στόχος είναι να περάσουμε την πρώτη φάση με το καλό, με όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες μπορούμε και βλέπουμε για τη συνέχεια. Σιγά-σιγά, βήμα με βήμα… Η λογική δεν αλλάζει σε σχέση με πέρυσι».
-Όπως δεν αλλάζει η εικόνα που βγάζετε προς τα έξω, ότι είστε μια πολύ καλή παρέα. Πόσο ρόλο έχει παίξει αυτό;
«Σημαντικό! Και δεν είμαστε παρέα μόνο οι παίκτες μεταξύ μας. Οι σχέσεις είναι εξαιρετικές με όλους όσους βρίσκονται γύρω από την ομάδα. Ακόμη και με τους προπονητές μας, τον φυσιοθεραπευτή, τον κ. Κόνιαρη, τον κ. Προεστό. Όλοι μαζί είμαστε μια πραγματική παρέα. Υπάρχουν πειράγματα, βοηθάει ο ένας τον άλλον. Αν χρειαστεί κάποιος βοήθεια θα τρέξουν οι υπόλοιποι. Υπάρχει χημεία και αυτό είναι πολύ καλό σε μια ομάδα και μας βοηθάει πάρα πολύ πιστεύω»..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου