Η Υφυπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Θεοδώρα Τζάκρη, βράβευσε σε ειδική εκδήλωση, το μεσημέρι της Πέμπτης 28 Ιανουαρίου 2010, στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης, το μαθητή της Β΄ Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη Πέτρο Βελισσαρίου, ως τον μαθητή/ αθλητή της Μακεδονίας – Θράκης με τις σημαντικότερες επιδόσεις τόσο στα μαθήματα όσο και στον αθλητισμό. Η κ. Τζάκρη συνεχάρη τον μαθητή για τις επιδόσεις του και τον προέτρεψε να συνεχίσει και στον μέλλον την ενασχόληση του με τον αθλητισμό χωρίς να παραμελεί όμως και τους στόχους που πρέπει να έχει ένας μαθητής για το σχολικό και το επιστημονικό του μέλλον.
Ο Πέτρος Βελισσαρίου είναι άριστος μαθητής και ταυτόχρονα ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας Παίδων που συμμετείχε στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων στη Λιθουανία το 2009, στη Σχολική Ομάδα Καλαθοσφαίρισης των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη που κατέλαβε τη 3η θέση στο Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα (Κωνσταντινούπολη Μάιος 2009) και στην Ομάδα Παίδων του ΜΑΣ ΜΑΝΤΟΥΛΙΔΗΣ που κατέκτησε την πρώτη πανελλήνια θέση το 2008 (Ρόδος) και το 2009 (Καβάλα). Σήμερα είναι βασικός παίκτης της ομάδας Εφήβων ΜΑΣ ΜΑΝΤΟΥΛΙΔΗΣ .
Ο Πέτρος Βελισσαρίου λίγες ώρες μετά την βράβευση του μίλησε στο Kretaworldbasket για τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του λέγοντας ότι από όσο θυμάται τον εαυτό του τον βλέπει πάντα να κρατάει μια μπάλα μπάσκετ, ενώ δηλώνει πολύ χαρούμενος που οι κόποι του και οι προσπάθειες του σε σπουδές και σε αθλητισμό επιβραβεύονται από την Ελληνική πολιτεία !
Ο Πέτρος από την πέμπτη Δημοτικού με προτροπή και μεσολάβηση του μεγάλου Εθνικού προπονητή των υποδομών Νίκου Κεραμέα μπαίνει με ολική υποτροφία στα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη, σαν ένα ξεχωριστό ταλέντο του μπάσκετ. Προέρχεται από μια αστική οικογένεια της Θεσσαλονίκης και ο πατέρας του ήταν αυτός που του εμφύσησε την αγάπη για την καλαθοσφαίριση. “Οι γονείς από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα με τον αθλητισμό είναι πολύ κοντά μου και με στηρίζουν συνεχώς” μας αναφέρει, ενώ έχει και μια μεγαλύτερη αδελφή, που όμως όπως λέει “δεν ασχολήθηκε με το μπάσκετ γιατί δεν τις αρέσουν τα ομαδικά αθλήματα”.
Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί 16 χρονών (έχει γεννηθεί το 1993) να συνδυάζει υψηλές επιδόσεις σε σπουδές (ο μέσος όρος τους τα τελευταία χρόνια στο σχολείο είναι στο 19) και αθλητισμό τον ρωτάμε. “Είναι αρκετά δύσκολο και σίγουρα χρειάζεται μεγάλη θέληση και σωστό προγραμματισμό. Πολλά παιδιά όταν αρχίσουν να διακρίνονται στον αθλητισμό και να συμμετέχουν σε Εθνικές ομάδες, αρχίζουν να βάζουν σε δεύτερη μοίρα το σχολείο και ίσως βέβαια η επιλογή αυτή να είναι μια αναγκαστική εξέλιξη, αφού οι απαιτήσεις σήμερα πολύ μεγάλες όταν κάποιος φθάνει σε επίπεδο Εθνικών ομάδων”.
Το καθημερινό πρόγραμμα του Πέτρου περιλαμβάνει σχολείο μέχρι τις 3:30μμ και τρίωρη προπόνηση 5μμ – 8μμ (!) με την Ανδρική ομάδα του Μαντουλίδη (Β’ Εθνική), μαζί με άλλα 4 παιδιά της Εφηβικής ομάδας (Γεωργάκης – Δελιγιώργης – Ναούμης – Μηντζαρίδης). “Σίγουρα ο ελεύθερος χρόνος μου είναι πολύ λίγος, όταν όμως αγαπάς αυτό που κάνεις, βρίσκεις χρόνο για να κάνεις και πράγματα που αγαπάς και σε ξεκουράζ ουν
, ώστε να έχει την επόμενη ημέρα την δύναμη και το κουράγιο να ξαναρχίσεις και πάλι“.
Ο Πέτρος συμμετείχε το 2003 με την Εθνική Παίδων στο Πανευρωπαϊκό της Λιθουανίας, χωρίς όμως να έχει περάσει από τα προηγούμενα στάδια επιλογών μέσω του Αναπτυξιακού Προγράμματος της ΕΟΚ (Καλαμάτα – Final Six Ενώσεων – Κολινδρός). Τον επέλεξε ο ομοσπονδιακός προπονητής Γιώργος Δοξάκης βλέποντας τον στην Θεσσαλονίκη στα παιχνίδια του Πρωταθλήματος Παίδων με την ομάδα του Μαντουλίδη, που πέρυσι κέρδισε στην Καβάλα το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, με τον Πέτρο να είναι στην καλύτερη πεντάδα των αγώνων (κέρδισε και στην Ρόδο τον τίτλο το 2008). “Το επίπεδο των άλλων χωρών στο Πανευρωπαϊκό ήταν πολύ υψηλό σε όλους τους τομείς. Εμείς υστερούσαμε σε σωματοδομή σε σχέση μα άλλες χώρες, όπως Λιθουανία – Γαλλία – Σερβία – Κροατία, ενώ οι Ισπανοί που είχαν την ίδια περίπου σωματοδομή με εμάς ήταν δύο φορές πιο εκρηκτικοί ! Η γενιά του 93’ είναι μπασκετικά σχετικά φτωχή, όμως το υλικό της Εθνικής ομάδας ήταν καλό και σίγουρα δεν τις άξιζε η 14η θέση. Πιστεύω ότι τα παιχνίδια που χάσαμε οριακά στην Α’ φάση, μας επηρέασαν στην συνέχεια. Αυτή η ομάδα είχε περισσότερες δυνατότητες και πιστεύω ότι αθλητές όπως οι Μαραγκός – Δελιγιώργης – Παπαπέτρου – Παπαδέας – Μαρούγκας θα διακριθούν στην συνέχεια”.
Με την Σχολική ομάδα του Μαντουλίδη κατέλαβε τη 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Λυκείων (Κωνσταντινούπολη Μάιος 2009). “Εκεί τα πράγματα ήταν σχετικά πιο εύκολα, αφού αν εξαιρέσει κανείς την Τουρκία, στις υπόλοιπες χώρες δεν υπάρχει συγκέντρωση πολλών καλών παικτών σε ένα σχολείο”.
Ποια είναι τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του Πέτρου Βελισσαρίου ; “θέλω να μπω στο Πολυτεχνείο και βέβαια να παίξω στην Α1 και στην Euroleague. Η Αμερική είναι ένα μακρινό όνειρο που θέλει ιδιαίτερες προϋποθέσεις, αλλά σίγουρα ο συνδυασμός σπουδές – μπάσκετ στην Μέκκα του χώρου είναι ένα μεγάλο όνειρο ”.
Και ένας άνθρωπος που θεωρείς ότι σε έχει βοηθήσει μέχρι σήμερα στην ζωή σου ; “Μετά τους γονείς μου, ο μπασκετικός μου πατέρας είναι ο Νίκος Κεραμέας ! ”
Ο Πέτρος Βελισσαρίου είναι άριστος μαθητής και ταυτόχρονα ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας Παίδων που συμμετείχε στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων στη Λιθουανία το 2009, στη Σχολική Ομάδα Καλαθοσφαίρισης των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη που κατέλαβε τη 3η θέση στο Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα (Κωνσταντινούπολη Μάιος 2009) και στην Ομάδα Παίδων του ΜΑΣ ΜΑΝΤΟΥΛΙΔΗΣ που κατέκτησε την πρώτη πανελλήνια θέση το 2008 (Ρόδος) και το 2009 (Καβάλα). Σήμερα είναι βασικός παίκτης της ομάδας Εφήβων ΜΑΣ ΜΑΝΤΟΥΛΙΔΗΣ .
Ο Πέτρος Βελισσαρίου λίγες ώρες μετά την βράβευση του μίλησε στο Kretaworldbasket για τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του λέγοντας ότι από όσο θυμάται τον εαυτό του τον βλέπει πάντα να κρατάει μια μπάλα μπάσκετ, ενώ δηλώνει πολύ χαρούμενος που οι κόποι του και οι προσπάθειες του σε σπουδές και σε αθλητισμό επιβραβεύονται από την Ελληνική πολιτεία !
Ο Πέτρος από την πέμπτη Δημοτικού με προτροπή και μεσολάβηση του μεγάλου Εθνικού προπονητή των υποδομών Νίκου Κεραμέα μπαίνει με ολική υποτροφία στα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη, σαν ένα ξεχωριστό ταλέντο του μπάσκετ. Προέρχεται από μια αστική οικογένεια της Θεσσαλονίκης και ο πατέρας του ήταν αυτός που του εμφύσησε την αγάπη για την καλαθοσφαίριση. “Οι γονείς από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα με τον αθλητισμό είναι πολύ κοντά μου και με στηρίζουν συνεχώς” μας αναφέρει, ενώ έχει και μια μεγαλύτερη αδελφή, που όμως όπως λέει “δεν ασχολήθηκε με το μπάσκετ γιατί δεν τις αρέσουν τα ομαδικά αθλήματα”.
Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί 16 χρονών (έχει γεννηθεί το 1993) να συνδυάζει υψηλές επιδόσεις σε σπουδές (ο μέσος όρος τους τα τελευταία χρόνια στο σχολείο είναι στο 19) και αθλητισμό τον ρωτάμε. “Είναι αρκετά δύσκολο και σίγουρα χρειάζεται μεγάλη θέληση και σωστό προγραμματισμό. Πολλά παιδιά όταν αρχίσουν να διακρίνονται στον αθλητισμό και να συμμετέχουν σε Εθνικές ομάδες, αρχίζουν να βάζουν σε δεύτερη μοίρα το σχολείο και ίσως βέβαια η επιλογή αυτή να είναι μια αναγκαστική εξέλιξη, αφού οι απαιτήσεις σήμερα πολύ μεγάλες όταν κάποιος φθάνει σε επίπεδο Εθνικών ομάδων”.
Το καθημερινό πρόγραμμα του Πέτρου περιλαμβάνει σχολείο μέχρι τις 3:30μμ και τρίωρη προπόνηση 5μμ – 8μμ (!) με την Ανδρική ομάδα του Μαντουλίδη (Β’ Εθνική), μαζί με άλλα 4 παιδιά της Εφηβικής ομάδας (Γεωργάκης – Δελιγιώργης – Ναούμης – Μηντζαρίδης). “Σίγουρα ο ελεύθερος χρόνος μου είναι πολύ λίγος, όταν όμως αγαπάς αυτό που κάνεις, βρίσκεις χρόνο για να κάνεις και πράγματα που αγαπάς και σε ξεκουράζ ουν
, ώστε να έχει την επόμενη ημέρα την δύναμη και το κουράγιο να ξαναρχίσεις και πάλι“.Ο Πέτρος συμμετείχε το 2003 με την Εθνική Παίδων στο Πανευρωπαϊκό της Λιθουανίας, χωρίς όμως να έχει περάσει από τα προηγούμενα στάδια επιλογών μέσω του Αναπτυξιακού Προγράμματος της ΕΟΚ (Καλαμάτα – Final Six Ενώσεων – Κολινδρός). Τον επέλεξε ο ομοσπονδιακός προπονητής Γιώργος Δοξάκης βλέποντας τον στην Θεσσαλονίκη στα παιχνίδια του Πρωταθλήματος Παίδων με την ομάδα του Μαντουλίδη, που πέρυσι κέρδισε στην Καβάλα το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, με τον Πέτρο να είναι στην καλύτερη πεντάδα των αγώνων (κέρδισε και στην Ρόδο τον τίτλο το 2008). “Το επίπεδο των άλλων χωρών στο Πανευρωπαϊκό ήταν πολύ υψηλό σε όλους τους τομείς. Εμείς υστερούσαμε σε σωματοδομή σε σχέση μα άλλες χώρες, όπως Λιθουανία – Γαλλία – Σερβία – Κροατία, ενώ οι Ισπανοί που είχαν την ίδια περίπου σωματοδομή με εμάς ήταν δύο φορές πιο εκρηκτικοί ! Η γενιά του 93’ είναι μπασκετικά σχετικά φτωχή, όμως το υλικό της Εθνικής ομάδας ήταν καλό και σίγουρα δεν τις άξιζε η 14η θέση. Πιστεύω ότι τα παιχνίδια που χάσαμε οριακά στην Α’ φάση, μας επηρέασαν στην συνέχεια. Αυτή η ομάδα είχε περισσότερες δυνατότητες και πιστεύω ότι αθλητές όπως οι Μαραγκός – Δελιγιώργης – Παπαπέτρου – Παπαδέας – Μαρούγκας θα διακριθούν στην συνέχεια”.
Με την Σχολική ομάδα του Μαντουλίδη κατέλαβε τη 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Λυκείων (Κωνσταντινούπολη Μάιος 2009). “Εκεί τα πράγματα ήταν σχετικά πιο εύκολα, αφού αν εξαιρέσει κανείς την Τουρκία, στις υπόλοιπες χώρες δεν υπάρχει συγκέντρωση πολλών καλών παικτών σε ένα σχολείο”.
Ποια είναι τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του Πέτρου Βελισσαρίου ; “θέλω να μπω στο Πολυτεχνείο και βέβαια να παίξω στην Α1 και στην Euroleague. Η Αμερική είναι ένα μακρινό όνειρο που θέλει ιδιαίτερες προϋποθέσεις, αλλά σίγουρα ο συνδυασμός σπουδές – μπάσκετ στην Μέκκα του χώρου είναι ένα μεγάλο όνειρο ”.
Και ένας άνθρωπος που θεωρείς ότι σε έχει βοηθήσει μέχρι σήμερα στην ζωή σου ; “Μετά τους γονείς μου, ο μπασκετικός μου πατέρας είναι ο Νίκος Κεραμέας ! ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου